Autor:
Fatih Özçelik
Bayram Özer

Bu o zamanlar bir lükstü

Punkt 3: Kaplan-Bonetti-Wohnhaus Türk Ailel

Kaplan-Bonetti-Evin’nde bir oda sahibi olmak o zamanlar lükstü. Başka odalardan ziyaretçi geldiğinde yahut dışarıdan, tek kişilik yataklar da koltuk olarak gündüzleyin ihtiyacı karşılamıyordu. Kanepenin üzerindeki küçük bir masa aynı zamanda yemek masası olarak kullanılıyordu. Ortak mutfakta bir şeyler pişirildiği zaman, bu bazen beklenenden daha uzun sürebiliyordu, zira ocak sayısı sınırlıydı. her katın birçok bina sakinine tahsis edilen bir sıhhi tesisati vardı. Evin önündeki küçük çimenlik özellikle çocuklar için hoş bir farklılıktı. Bir zaman sonra ülkelerine geri dönmek isteyen Misafir işçiler için düşünülen bu tek kişilik odalar aileler için uygun değildi. Bu yüzden birçok çocuk önden köylerine geri dönderildi. Herkes için yeteri kadar yer yoktu ve uzun çalışma saatlerinde çocukları için zaman yaratamazlardı. Dornbirn’de çocuklarını hafta içi bakıcıya bırakan ve hafta sonu tekrar geri alan kimi aileler vardı. Zamanla Misafir İşçiler yavaş yavaş taşınmaya ve kendilerine ait evler kiralamaya başladılar.